Zion – Las Vegas

19 juni.

Zion – Las Vegas.

Reisdag de laatste.

Harry en Lies uitgezwaaid.

De deelnemers gingen ook snel weg.

Iedereen wil graag in de zon in Las Vegas.

We gingen via een weg waar we eerder waren geweest met het echtpaar met de pech.

Daarna de interstate 15  deze wordt ook wel de Veterans Memorial Highway genoemd.

Deze highway heeft flinke afdalingen.

De route voert deels door een canyon waardoor de Virgin River sroomt.

De stateline Utah-Arizona zijn we inmiddels gepasseerd.

We krijgen een bord te zien waarop staat Strong Crosswinds possible nou dat vernamen we.

De hoogte is inmiddels 2000 ft.

De canyon maakt plaats voor een wijdste hoogvlakte.

Nu passeren we de stateline Arizona-Nevada.

We waren zo’n 85 mijl onderweg  zien we dat goed staat daar een van onze mensen aan de kant met de highway police?

We kwamen dichterbij en ja hoor het was een deelnemersechtpaar van ons.

Ze waren duidelijk blij met onze komst.

Een auto had hun aan de linkerzijde geraakt.

 Henk heeft geassisteerd met de papier rompslomp.

Na een hele tijd konden we met z’n vieren vertrekken.

Gelukkig geen letsel.

Om 12.45 uur plaatselijke tijd (de klok moest een uur terug) kwamen we op de campground in Las Vegas aan op deze Campground zijn we ook begonnen.

Het is hier bloedheet zo rond de 38 gr C.

Om 16 uur werden we opgehaald door 2 busjes en gingen we stappen in Las Vegas.

Op de strip het was er druk en hete lucht en veel bijzondere mensen dik heel dik en ook wel mooie mannen en vrouwen.

We hadden tot 23 uur de tijd.

Je weet niet wat je ziet lichtjes en veel gokhuizen.

Ze lopen allemaal met grote bekers soms leken het wel vazen  met drank.

Wilde je water kopen wat geen luxe is kon je een flesje kopen van 1 dollar maar als je pech had bij een stalletje kostte het zelfde flesje water 4 dollar.

Inbrekers zijn het.

Het water orgel was erg mooi en vooral s‘avonds met het licht.

Ze hebben er werkelijk alles na gebouwd bv. De Eifeltoren ,Venetië,Hollywood enz. enz.

We hebben lang alles niet gezien maar de warmte en geslenter wordt je zo moe.

Om 23 uur. Werden we weer opgehaald en terug naar de campground.

De buschauffeur wist kennelijk de weg niet want de campground werd voorbij gereden.

Wij moesten aan geven waar we heen moesten nou ja.

Nog even met Lies en Harry een afzakkertje genomen en toen naar bed.